ژله خرد شده، انگار تکه‌هایی از شیشه‌ی رنگی در دل بلورهای شیرین‌اند؛ با رنگ‌های درخشان قرمز، زرد، سبز و آبی که کنار هم می‌نشینند و به شکل موزاییک، هنری از طعم و زیبایی خلق می‌کنند. ژله‌ای که نه فقط دسر است، بلکه روایت شیرینی از لحظات دورهمی و ذوق مادربزرگ برای پذیرایی.

کنارش، بستنی و میوه‌های فصل می‌آیند؛ تکه‌هایی از هلو، توت‌فرنگی، انگور و موز، مثل یک باغ تابستانی درون یک ظرف شیشه‌ای. بستنی نرم و نیمه‌آب شده، با لایه‌هایی از میوه و مغزها، حس طراوت و شیرینی رو توی جان آدم می‌ریزه. وقتی رویش چند قطره عسل و برگ نعناع بشینه، دیگه چیزی کم نداره برای جشن گرفتن لحظه‌های ساده‌مون.